Го припремам последниот сон

Го припремам последниот сон

Го припремам последниот сон што го понесов за последен пат од прагот ,за вечното сонување,малку е исплашен,трепери напати,и понекогаш мислеќи дека не го гледам ја врти главата назад,гледа во пустината од пепел која остана позади нас да види некој спомен,мисли дека сепак некаде во таа пепел ќе ја види надежта...го тешам,а кој мене би ме утешил...го тешам дека патеката е веќе изодена...дека тоа е судбина..го тешам..ете ми дојде мисла утешителна..го тешам дека некаде позади пустината од пепел останаа четири невини очи кои со многу тага во себе гледаат во купиштата пепел,ќе мине време и тие со своите насмевки ќе се научат да ја кријат тагата,..негрижи се ми кажувам,нивните патеки со прав ѕвезден се послани,нивните ноќи со музика месечева се исполнето,цврст бедем има околу нив за ниедно зло не ги допре...неплашисе,и ти ,кога ќе ги допреш вечните пространства,тогаш ќе видиш дека овој страв бил непотребен..се лепи некако примамливо на клепките,којзнае можеби сум го утешил.